Jezu, spraw, abyśmy byli jedno!
+Veni Sancte Spiritus! 16 maja 2020
J 17,20-26
(20) W czasie ostatniej wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; (21) aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. (22) I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. (23) Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. (24) Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. (25) Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. (26) Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.
Modlitwa Arcykapłańska Jezusa o jedność stanowi dzisiejszy ewangeliczny pokarm naszego serca. Kościół karmi nas nim w dniu święta kapłana i męczennika, św. Andrzeja Boboli, patrona Polski. Urodzony w roku 1591 w Strachocinie, został członkiem Towarzystwa Jezusowego, a potem kapłanem w roku 1622. Głosił kazania i opiekował się Sodalicją Mariańską w Wilnie. Został misjonarzem wędrownym. Zginął śmiercią męczeńską torturowany okrutnie przez prawosławnych kozaków w Janowie na Polesiu w roku 1657. Został kanonizowany w roku 1938.
Staję dyskretnie za Jezusem i słucham Jego wypowiadanej półgłosem modlitwy do Ojca. Widzę skupienie i pełne oddanie Chrystusa w tym skierowaniu ku Ojcu. Pragnę być z Nim dla Ojca.
1. (21) Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas
Zbawiciel pragnie jedności. Chce, abyśmy wobec Ojca byli jedną rodziną jego dzieci. Byśmy potrafili pokonywać wykopane grzechem podziały. Ta jedność między ludźmi ma się kształtować na podobieństwo jedności Ojca niebieskiego i Syna Bożego.
Z kim trudno mi budować jedność? Czy jestem z kimś skłócony? Dlaczego noszę w sobie urazę? Czy chcę ją oddać Jezusowi, by mnie z niej uwolnił? Czy potrafię przebaczyć? Czy pamiętam, że Bóg przebaczył mi pierwszy i tego ode mnie oczekuje wobec brata i siostry?
2. (22) I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy.
Jezus powołuje nas do jedności czyli scalania przez prawdę i przebaczenie, ale też jedności chwały, czyli współdzielenia najwyższego dobra – Nieba. Czy potrafię się cieszyć, że moi bliscy coś osiągnęli, że im się powodzi? Kiedy ostatnio komuś pogratulowałem? Jak często modlę się za nich, aby właściwą miarą ogarniali doczesne sukcesy i widzieli je w perspektywie wieczności?
3. (23) …, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
Jedność promieniuje świadectwem. Co robię, aby budować relacje z trudnymi ludźmi?
Jezu, spraw,,abyśmy byli jedno!