Opowieść o piekle i niebie jest krótka: życie różnorakie dwóch mężczyzn, którzy żyli niedaleko od siebie, ale bez osobistej relacji. Akcja rozwija się dopiero po śmierci, gdy poniekąd odmieniają się role. Bogaty staje się pożałowania godnym samotnikiem, biedak staje się bogaty światłością Boga. Łazarz jest biedakiem posiadającym imię. Jego tożsamością jest miłość cierpiącą; mimo żebraniny kochał, skoro znalazł się w niebie. Bezimienny bogacz, który nie potrafił kochać, może tylko patrzeć na cudze szczęście. Na tym polega piekło. […]

Żył na przełomie XVIII i XIX wieku. Był naczelnym aptekarzem armii francuskiej. Nazywał się Antoine Augustine Parmentier. Gdy, w czasie wojny Francuzów z Prusami trafił do niewoli pruskiej, tam podstawę jego jadłospisu stanowiły ziemniaki. Po powrocie do kraju zabiegał o upowszechnienie spożycia ziemniaków, które do tej pory wykorzystywano głównie do żywienia zwierząt. Aby spopularyzować ziemniaki we Francji, postawił uzbrojoną straż wokół pól ziemniaczanych i poinstruował mężczyzn, aby przyjmowali wszelkie łapówki i udawali, że nie widzą jak ludzie kradną. Podziałało. […]

Moneta. Owca. Dom. Trzy znalezione zguby. Trzy krótkie opowieści obrazujące, czym jest rzecz albo osoba stanowiące wielkie znaczenie dla tracącego. Trzy skarby, które odnalezione wzbudziły wielką radość. Stajemy dzisiaj, aby spojrzeć na to, co naprawdę jest przyczyną naszej radości. […]

Zawsze miałem trudność z tą ewangelią z dwóch względów: po pierwsze, dlatego że Jezus nawołuje do nienawiści; po wtóre, dlatego że Jezus mówi o niesieniu swego krzyża przez człowieka, który ma iść za Nim. Jezus i nienawiść? Jezus i jakiś własny krzyż dla każdego? To niełatwe połączenia. […]