Rok 1263 r. pielgrzymujący do Rzymu ks. Piotr z Pragi ma wątpliwości co do prawdziwej obecności Pana Jezusa w Eucharystii. Gdy [we włoskiej miejscowości] Bolsena sprawuje Mszę św. z Hostii spływa prawdziwa krew na bieliznę kielichową. W tym samym roku przebywający w Orvieto papież Urban IV każe przywieźć do tego miasta zakrwawiony korporał. Rok później papież ustanawia dla całego Kościoła święto ku czci Ciała i Krwi Pańskiej.+Veni Sancte Spiritus! Boże Ciało 2019 20 czerwca 2019
Bracia i Siostry w Chrystusie!
Kalendarium cudownych znaków eucharystycznych jest obszerne. W historii Kościoła zanotowano ich ponad 130. Przywołam jeszcze trzy:
Rok 1433. Francja, miasteczko Awinion zostaje zalane wielką powodzią. Wody wdarły się do kościoła. Franciszkanie próbują ocalić konsekrowane Hostie; stwierdzają, że są one przez wodę nietknięte.
Rok 1595. Włochy. Po ogromnym pożarze kościoła we Florencji konsekrowane Hostie w cudowny sposób pozostają nienaruszone.
Rok 1996. Argentyna. Jeden z najbardziej przemawiających do naszej wiary cudów miał miejsce zupełnie niedawno w Buenos Aires. Konsekrowana, porzucona i brudna Hostia przemienia się w zakrwawione ciało. http://adoremus.pl/index.php?page=cuda-na-swiecie
Ani niewiara, ani woda, ani ogień ani niedbałość nie zniszczy utajonej w Chlebie miłości Boga.
O co Bóg apeluje do człowieka w tych wymownych znakach?
O zawierzenie, o modlitwę, o wzajemność.
Jesteśmy głodni pokoju, głodni prawdy, głodni sprawiedliwości, głodni uznania, głodni szacunku, głodni bezpieczeństwa, głodni akceptacji, głodni nadziei, głodni Boga…Jesteśmy spragnieni nowego życia, jesteśmy spragnieni ulgi w cierpieniu, jesteśmy złaknieni pocieszenia w smutku. Te głody, pragnienia, łaknienia, tęsknoty wpisane są w naszą ludzką naturę, stworzoną przez mądrego i kochającego Ojca z niebios. Dzisiaj przyszliśmy do Źródła jedynego wody żywej która może to pragnienie dzieci Bożych nasycić. A na imię mu Bóg w Trójcy Świętej Jedyny: Ojciec Stwórca świętych pragnień. Syn Boży Jezus Chrystus, Odkupiciel, który własną śmiercią otworzył nam drogę do źródła ochłody, i Duch Święty Dokonawca, który jest Źródłem. W Eucharystii Bóg Jeden w Trójcy dotyka nas swoją delikatną, cichą, miłującą obecnością.
W sakramencie Eucharystii Bóg zostawił nam trzy znaki absolutnie bezgranicznej miłości: Pierwszy, to uobecnienie Misterium Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa, które uświęca nas w każdej Mszy świętej. Mocą Ducha Świętego Chrystus Kapłan ofiaruje się Ojcu niebieskiemu. Nie jest to nowa ofiara, nowe cierpienie, ale uobecnienie Misterium Paschalnego.
Drugi znak: to Komunia eucharystyczna, czyli osobiste zjednoczenie z Chrystusem przez spożycie konsekrowanych postaci Chleba i Wina. Św. Siostra Faustyna tak mówi: Komunia święta trwa we mnie do następnej Komunii świętej Żywa i odczuwalna obecność Boża trwa w duszy, ta świadomość pogrąża mnie w głębokim skupieniu, bez żadnego z mej strony wysiłku… Serce moje jest żywym tabernakulum, w którym się przechowuje żywa Hostia. Nigdy nie szukałam Boga gdzieś daleko, ale we własnym wnętrzu; w głębokości własnego jestestwa obcuję z Bogiem swoim (św. Faustyna Kowalska „Dzienniczek” 1302).
Trzeci znak wreszcie to trwała i prawdziwa Obecność Syna Bożego pod konsekrowanymi postaciami. Pokorny i kruchy Jezus jest prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie. Na dobre i na złe. Na samotność wygaszonego i cichego kościoła. I na uroczystą adorację w monstrancji. Chodzi o bycie w ciszy z Nim. Nie musisz nic mówić, nie musisz nic robić. Po prostu, bądź dla Niego. Zaufaj ciszy. On cię przemieni. On twojemu życiu przywróci porządek, nada sens i głębię. Doświadczysz tego, o czym napisała w swym wierszu poetka:
I kiedy wsłucham się dokładnie,
Wszystko zostawię poza sobą, To Pan mój zawsze mnie odgadnie
Wypełni mnie swoją osobą. https://wiersze.annet.pl/w,,30141