Od radosnego zawołania Alleluja! Jezus zmartwychwstał!, przez radosne przyzywanie Przyjdź Duchu Święty! dotarliśmy do pochwalnego wezwania Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Kościół Święty wskazuje nam dzisiaj pełnię pełni, a jest nią sam Bóg w Trójcy Świętej Jedyny. Niewymyślony, ale objawiony. Nieogarniony, ale przenikający wszystko. Przedwieczny, ale istniejący w naszej historii.
+Veni Sancte Spiritus! Niedziela Trójcy Przenajświętszej 16 czerwca 2019
J 16, 12-15
Bracia i Siostry w Chrystusie!
Świętemu Atanazemu przypisywane jest wyznanie wiary QUICUMQUE, nazwane tak od pierwszego zwrotu Quicumque vult salvus esse czyli ktokolwiek chce być zbawiony. Tekst napisany po łacinie streszcza nauczanie chrześcijańskie o Trójcy Przenajświętszej. Zwyczaj odmawiania go rozprzestrzenił się na wszystkie obrządki Kościoła Zachodniego. Zaleca się jego comiesięczne odmawianie i rozważanie, szczególnie w trzecią niedzielę miesiąca, jako znak adoracji i chwały oddawanej Trójcy Przenajświętszej. Przywołam stwierdzenia, które szczególnie obrazują jedność Boga:
Niestworzony Ojciec, niestworzony Syn, niestworzony Duch Święty.
Niezmierzony Ojciec, niezmierzony Syn, niezmierzony Duch Święty.
Wiekuisty Ojciec, wiekuisty Syn, wiekuisty Duch Święty.
Wszelako nie trzej wiekuiści, lecz Jeden wiekuisty.
Jako też nie trzej niestworzeni, ani trzej niezmierzeni, lecz Jeden niestworzony i Jeden niezmierzony. Także wszechmogący Ojciec, wszechmogący Syn, wszechmogący Duch Święty.
A jednak nie trzej wszechmogący, lecz jeden Wszechmogący.
Tak Ojciec Bogiem, Syn Bogiem, Duch Święty Bogiem. A przecie nie trzej bogowie, lecz jeden jest Bóg. Tak Ojciec Panem, Syn Panem, Duch Święty Panem. A przecie nie trzej panowie, lecz jeden jest Pan (Przewodnik modlitwy. ks. J.Socias, ks. J.O`Dogherty. Kraków 2008 s. 400-409).
Ewangelia ociepla i przybliża nam Boga, bo przez słowa Jezusa o Duchu, który zostanie dany od Ojca, Bóg się nam ukazuje w jedności działania całej Trójcy; jedności miłowania Ojca przez Syna i Syna przez Ojca, jedności udzielania się tej miłości, które to udzielanie nazywamy Duchem Świętym. Pięknie opisuje to ks. Robert Woźniak: „Zanim będę w stanie zrozumieć tajemnicę Boga, najpierw ją zobaczę i usłyszę, bo widzę i słyszę Chrystusa mówiącego do mnie (…) W jaki sposób Bóg nam się daje? Tak jak daje się samemu sobie. On nie traktuje człowieka jako kogoś zewnętrznego. Ilekroć Ojciec daje siebie swojemu Synowi, ilekroć Ojciec rodzi Syna – a rodzi Go bez ustanku – i tchnie razem z Nim Ducha Świętego, tylekroć podarowuje się człowiekowi. A podarowanie się Boga mnie nie jest niczym innym, jak obdarowaniem mnie sobą samym”(Szkoła patrzenia. Rozmowy w Trójcy Świętej. Kraków 2017 s. 56).
Nasze powołanie do świętości ma odzwierciedlać miłość Trójcy. Mamy być Jej zwierciadłem. Gdy kocham, Jej miłość inni mogą we mnie zobaczyć. Miłość bowiem polega na relacji i udzielaniu się. Jak w rozmowie pewnego wnuczka z własną babcią dotkniętą chorobą Alzheimera.
– Miło było cie widzieć!
-Miło było cię pamiętać!
-Pamiętasz mnie?
–Nie pamiętam jak masz na imię, ale pamiętam, że cię kocham.
Pamiętając słowa Jezusa, że Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy dziękujmy za łaskę wiary. Może warto dzisiaj, po prostu, zamilknąć na modlitwie wobec troistego a jednego Boga?