W Mądrość Przedwieczną, która światy tworzy,

Słońce zapala, sieje blaski zorzy,

Morza napełnia i gwiazd drogi strzeże,

W Boga i Ojca wszechistnienie wierzę, W miłość najwyższą, co wzgardziła niebem,

Z ludźmi się dzieląc gorzkim życia chlebem;

W miłość, co Krew swą dała nam w ofierze,

W Zbawcę ludzkości, w Krzyż Chrystusa wierzę,

W serc czystych Twórcę i Pocieszyciela,

W Światło, co wieki i ludzi obdziela.

W Boga z człowiekiem wieczyste przymierze,

W Ducha Świętego, w Świętą Trójcę wierzę (Maria Konopnicka, Mądrość przedwieczna)

+Veni Sancte Spiritus! Niedziela Trójcy Świętej 4 czerwca 2023

J 3,16-18

Bracia i Siostry w Chrystusie!

Dwa tygodnie temu przeżywaliśmy uroczystość Wniebowstąpienia Pana Jezusa, tydzień temu cieszyliśmy się Zesłaniem Ducha Świętego. Dzisiejsza uroczystość kieruje nas ku Trójcy Przenajświętszej. Najpopularniejsze przywołanie Trójcy wiążą się z gestem znaku Krzyża świętego. Wyznaję wiarę w Ojca i Syna i Ducha Świętego. Jednego Boga, choć w trzech Osobach. Dotykając palcami czoła wyznaję, że oddaję Bogu swój umysł, którym poznaję prawdę. Dotykając palcami piersi wyznaję, że oddaję Bogu swe uczucia i pragnienia, abym jak On umiał kochać. Dotykając ramion wyznaję, że oddaję Bogu swe wybory, które wyrażają moje ręce i dłonie, aby miłość była urzeczywistniona działaniem. Wyznaję tym samym wiarę w Boga Ojca, który jest Stworzycielem świata i człowieka, który z miłości mnie stworzył i pragnie mojego szczęścia wiecznego. Wyznaję wiarę w Syna Bożego, Jezusa z Nazaretu, – przedwieczne Słowo, które stało się ciałem – prawdziwym Człowiekiem, aby na krzyżu odkupił moje grzechy. Wyznaję wiarę w Ducha Świętego, który jest posłany od Ojca i Syna, aby uzdolnił mnie do bycia darem dla innych. Codziennie rano i wieczorem wyznaję przed sobą i przed innym wiarę w Boga w Trójcy Jedynego, gdy z namaszczeniem kreślę znak Krzyża świętego.

Rok 381. Konstantynopol. Biskupi zebrali się na Soborze; odpowiedzialni za Kościół i wiarę pośród innych ważnych spraw ustalają, że Duch Święty jest współistotny Ojcu niebieskiemu i Synowi Bożemu. Dzięki tym ustaleniom bp Konstantynopola, Grzegorz z Nazjanzu z mocą przemówi do przygotowujących się do chrztu:

„Przede wszystkim strzeżcie tego cennego depozytu, dla którego żyję i walczę, z którym pragnę umrzeć, który pozwala mi znosić wszelkie cierpienia i gardzić wszystkimi przyjemnościami. Mam na myśli wyznanie wiary w Ojca i Syna i Ducha Świętego. Dzisiaj powierzam je wam (…) Daję je wam po to, aby towarzyszyło i patronowało wam przez całe życie. Daję wam jedno Bóstwo i Potęgę, Jednego istniejącego w Trzech i zawierającego Trzech na różny sposób (…) Cały Bóg w każdym z osobna… Bóg Trójjedyny ujmowany jako całość…Nie zacząłem jeszcze myśleć o Jedności, a już Trójca ogarnia mnie swoim blaskiem. Nie zacząłem jeszcze myśleć o Trójcy, a już obejmuje mnie Jedność” (Św. Grzegorz z Nazjanzu, w Konstantynopolu, do osób przygotowujących się do Chrztu. Orationes 40,41: PG 36,417).

Trójca Święta jest wspólnotą miłości Jednego Boga, gdzie jednak trzy odrębne osoby wyrażają sobie miłość: Ojciec niebieski istniejąc z Synem i Duchem stworzył świat…Syn Boży w posłuszeństwie Ojcu stał się prawdziwym człowiekiem, narodzonym z Dziewicy Maryi i odkupił świat składając z siebie ofiarę na krzyżu…Duch Święty dopełnia dzieła odkupienia, przychodząc od Ojca i Syna uświęca łaską Bożą człowieka. Oto miłość żywa Trójcy Świętej, gdzie Ojciec jest jak źródło, Syn Boży jak strumień, a Duch Święty jak woda w strumieniu. Wędrujmy do Źródła!