Świątynia jest miejscem udzielania łaski. Przestrzenią całkowitego daru, ofiarowanego przez męczeńską śmierć naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Świątynia jest po to, aby świętym się stawać. Dzień po dniu
Świątynia jest budowlą sakralną, miejscem spotkania ze Świętym Bogiem. Miejscem osobistego podnoszenia do niego własnego serca, przyjmowania Bożych wskazówek, jak dojść do nieba nie myląc drogi światła z drogą ciemności, czyli egoistycznego zatracenia na wieki.
+Veni Sancte Spiritus!
Mdr 2,12.17-20; Ps 54; Jk 3,16-4,3; Mk 9,30-37 25 nd zw rok B 22 września 2024
Bracia i Siostry w Chrystusie!
W dzisiejszej Ewangelii Chrystus Pan pokazuje swoją twarz wędrowca przez Galileę. Jest blisko ludzi. Mówi swym uczniom przykre słowa: zapowiedź, że zostanie odrzucony, zabity; mówi też niepojętą rozumem prawdę, że zmartwychwstanie.
I to jest pierwsza bardzo ważna wiadomość o Chrystusie: On mówi tylko prawdę, czasem smutną, niekiedy niezrozumiałą na początku, ale zawsze prawdę.
Co się dzieje dalej? W domu w Kafarnaum Jezus obala fałszywe ambicje Apostołów, którzy chcieli rządzić; Chrystus bierze dziecko, obejmuje ramionami i pokazuje uczniom dziecko jako wyznacznik miłości; tak się macie opiekować tym prostodusznym i kruchym dzieckiem, aby czuło się przy was bezpieczne. Inaczej mówiąc: wasza wielkość będzie polegała na tworzeniu bezpiecznego domu, w którym najmłodszy i najsłabszy będzie się czuł jak u siebie, będzie wiedział, że waszymi sercami jest kochany przez Boga.
I to jest druga bardzo ważna wiadomość o Chrystusie: On uczy, że troska o najsłabszego jest miarą wielkości i znaczenia. Inaczej niż świat grzechu, gdzie wykorzystanie najsłabszego uchodzi za sukces.
To są dwie istotne nauki Jezusa dla nas na dziś: prawda i troska o dziecko. Po to właśnie jest świątynia. Wydaje mi się, że trudno lepiej streścić sens świątyni. Jesteśmy tutaj, aby od Boga słyszeć prawdę o życiu, śmierci i wieczności. Jesteśmy jako dzieci Boże. Ten wspólny katolicki, sakralny dom jest naszym przystankiem w drodze do domu Ojca w niebie.
Czym jeszcze jest świątynia?
Świątynia jest jeszcze miejscem wspólnego kultu Boga w Trójcy Świętej Jedynego, gdzie razem z braćmi i siostrami kierujemy serce ku Bogu i przyjmujemy Jego błogosławieństwo.
Świątynia jest miejscem początku, gdy przez polanie wodą chrztu zostałeś pocałowany przez Ducha Świętego, który w tobie zamieszkał usunąwszy mistycznie Krwią Chrystusa grzech pierworodny, który złożył w tobie trzy niewidzialne ziarenka: wiary, nadziei i miłości, który Ciebie wszczepił jak gałązkę w niewidzialny, jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół Chrystusa.
Świątynia jest miejscem budowy twojej wiary, gdy przez szept skruszonego serca, kapłańska dłoń kreśląca znak Krzyża świętego i kapłańskie słowa: „Ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” napełniają Cię na nowo wolnością dziecka Bożego.
Świątynia jest miejscem karmienia twojej miłości, gdzie Duch Święty przeistaczając kruchy opłatek w Ciało Chrystusowe, udziela ci żywego Jezusa w Komunii eucharystycznej.
Świątynia jest miejscem bierzmowania czyli wprowadzania w świat trudnej prawdy, że jako uczeń Chrystusa będziesz wyśmiany, wykpiony, odrzucony, może nawet przez rodzinę, ale Duch Święty w znaku bierzmowania uzdalnia Cię do wiernych prawdzie uczciwych decyzji.
Świątynia jest miejscem namaszczania świętym olejem ran, chorób, urazów, nie tylko tych, które ciało wykręcają fizycznym bólem, ale także tych głęboko duchowych czy psychicznych, które Duchowi Świętemu oddajemy.
Świątynia jest miejscem chrześcijańskiego przymierza kobiety i mężczyzny, którzy składając przysięgę małżeńską przed Bogiem i sobie wzajemnie, stają się dla siebie drogowskazami w drodze do nieba.
Świątynia jest miejscem pożegnania ciała w obrzędzie pogrzebu, gdy nieśmiertelna dusza już je opuściła, a bliscy po raz ostatni przynieśli zmarłego przed ołtarz, dziękując za życie doczesne i błagać o łaskę zmartwychwstania jego ciała na życie wieczne.
Ta litania zaczynającą się od słowa „świątynia” może mieć jeszcze długi ciąg dalszy. Ale nie o to chodzi, by wymieniać wszystkie znaczenia tego ważnego pojęcia.
Ty i ja dzięki świątyni możemy stać się Świątynią.