Jezu, dziękuję za Twoją miłość!
+Veni Sancte Spiritus! 30 maja 2020
J 21,20-25
(20) Gdy Jezus zmartwychwstał ukazał się uczniom nad jeziorem Genezaret, Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi? (21) Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: Panie, a co z tym będzie? (22) Odpowiedział mu Jezus: Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną. (23) Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: Jeśli Ja chcę, aby pozostał aż przyjdę, co tobie do tego? (24) Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. (25) Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać”.
Nad wodami jeziora zbliżam się do Jezusa. Obok apostołowie Piotr i Jan. Obaj ukochani przez Jezusa, co Jan potrafił wyrazić stwierdzeniem, że Jezus Go miłował. Chcę wejść w krąg tej niepojętej, uporządkowanej miłości, którą Zbawiciel ogarnął swoich uczniów.
1. (20) …Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi”. Zaskakują nas sposoby bliskości, jaką Jezus okazywał swoją przyjaźń uczniom, a na ostatniej wieczerzy Janowi. Było to całkowicie zwykłe i właściwe w kulturze starożytnego Bliskiego Wschodu. Przyjęte za znak wystawienia najbardziej czułego organu życia – symbolu wnętrza – na pełne zaufanie drugiego człowieka. Pomyślę, czy naprawdę chcę być tak umiłowanym jak Jan przez Jezusa? Czy gotów jestem pokornie prosić Pana, aby mnie dopuścił do takiej bliskości, by położyć głowę na Jego sercu?
2. (21) Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: Panie, a co z tym będzie? Apostoł nie jest człowiekiem zazdrosnym o swoje stanowisko i uprzedzającym decyzje Jezusa co do swego następcy w gronie apostołów. Nie ta motywacja kierowała Piotrem. Chyba także nie próżna ciekawość, jakie zadania czy losy czekają drugiego tak bliskiego Jezusowi ucznia. Piotr szanuje i ceni Jana. Zbawiciel nie chce jednak podawać do wiadomości co spotka Jana.
Jak wygląda moje zatroskanie o zbawienie bliskich mi osób? Może zamartwiam się o ich los, zwłaszcza gdy wiem, że są daleko od Boga albo na Niego obojętne. Zbawiciel chce ich zbawienia wiecznego, życia nadprzyrodzonego. Ufnie powierzę Mu te osoby.
3. (22) Odpowiedział mu Jezus: „Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną” Jezus dość ostro mówi Piotrowi: Stop! Nie zamartwiaj się tym! Pracuję nad tym! Co robię, abym powierzywszy Panu innych, szedł najlepiej drogą mojego powołania?
4. (24) Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. Czym dzisiaj chcę zaświadczyć o miłości Jezusa?
Jezu, dziękuję za Twoją miłość!