Jezu zdradzony, uzdolnij mnie do wierności!

+Veni Sancte Spiritus! 8 kwietnia 2020

Ewangelia dnia: Mt 26,14-25

(14) Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów (15) i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. (16) Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. (17) W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia? (18) On odrzekł: Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami. (19) Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. (20) Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu <uczniami>. (21) A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi. (22) Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: Chyba nie ja, Panie? (23) On zaś odpowiedział: Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. (24) Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. (25) Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: Czy nie ja, Rabbi? Odpowiedział mu: Tak jest, ty.

Nim wejdę w słowo dzisiejszej ewangelii trzeba pomyśleć o Judaszu krótko i bez emocji. To jedyny Judejczyk wśród Dwunastu – wszyscy pozostali byli Galilejczykami. Pochodził z Kariotu niedaleko Betlejem. Uważano, że mieszkańcy Judei dysponowali szczególnymi talentami administracyjnymi, umieli się skutecznie troszczyć o dobrą organizację wspólnoty. Dlatego pewnie Judasz został skarbnikiem Apostołów. Teraz idzie do arcykapłanów i oferuje Jezusa jak przedmiot transakcji handlowej. Żydzi dają mu pieniądze ze świątyni przeznaczone na ofiarę świątynną. Równowartość niewolnika.

1. (15) [Judasz] rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. (16) Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.

Patrzę na Apostoła, który okazuje się handlarzem Żywym Towarem. Ucznia, który materialnie rozczarował się Mistrzem, odrzucił przesłanie o Królestwie daru, a nie doczesnego zysku. Co odczuwam, gdy widzę taką postawę? Jakie uczucia budzi we mnie? Czy spieszę się, by go przeklinać, czy potrafię błagać Boga o miłosierdzie dla niego?

Warto postawić sobie pytanie: czego ja w życiu chcę? Czego oczekuję od Chrystusa? Jeśli moje oczekiwania niekiedy rozchodzą się z wolą Bożą, jak staram się Bogu o tym powiedzieć? Czy nie szukam sobie takich arcykapłanów w postaci pocieszenia się doraźną korzyścią, przyjemnością, kompulsywnym zadowoleniem?

2. (17) W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?

Jezus zostaje zapytany przez uczniów, gdzie ma odbyć się ich świąteczna wieczerza. Zbliża się czas Świętego Triduum. Będziemy przeżywać je w Domowym Kościele naszej rodziny, połączeni medialnie ze swoją parafią, albo świątyniami, z których będzie transmisja obrzędów liturgicznych. Ważne, aby się przygotować ładnym, odświętnym strojem, zapaleniem świecy przy krzyżu. Jeszcze ważniejsze, aby uświadomić sobie, że Słowo Boże i wspólnota Kościoła Powszechnego pokonują mury i zapory, mimo braku fizycznej obecności w świątyni. Co złożę na ołtarzu mojego serca Chrystusowi?

3. (21) A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi. (22) Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: Chyba nie ja, Panie?

Chcę się zasmucić smutkiem zdradzonego Jezusa. Chcę wynagrodzić Mu wiernością.